Ἀνατολικὸς Τομὲας - Πολιτικὴ Ἔκδοση - Ἀνατολικὴ Ἀττικὴ
Γιὰ τὴν Ἀνατολικὴ Ἀττικὴ δύο εἶναι οἱ δρόμοι:
α. μετασχηματισμὸς (ἤδη λίαν ἐπώδυνος γιὰ τὸ περιβάλλον καὶ τὶς φυσικὲς της ὀμορφιὲς) σὲ μητροπολιτικὴ περιφέρεια, ποὺ σημαὶνει ἄκρατη ἀστικοποίηση, πληθυσμιακὴ ὑπερσυγκέντρωση πάνω στὸ ἀστυφιλικὸ ἀθηναϊκὸ μοντέλο, ἐγκληματικότητα, ἰδιωτικοποίηση καὶ χυδαία ριβιεροποίηση τοῦ παραλιακοῦ της μετώπου ἀπὸ νοτιοανατολικὰ ὡς βορειοανατολικὰ ἤ,
β. διατήρηση τῶν φυσικῶν ἐκείνων χαρακτηριστικῶν ποὺ τὴν κατέστησαν παραθεριστικὸ καὶ στὴ συνέχεια οἰκιστικὸ πόλο ἕλξης, χωρὶς ἄλλες περιβαλλοντικὲς ὕβρεις (Ἰούλιος 2018) καὶ ἀβαρίες. Στὸ πλαίσιο αὐτὸ, ἀντιμάχονται δύο πολιτικὲς ποὺ θὰ διαμορφώσουν τὸ "τοπίο" της, τὸ ὁποῖο ἤδη δυστυχῶς βάλλεται ἀπὸ ὅλα τὰ ἐλαττώματα μιᾶς ἀστυφιλίας ποὺ ἔχει μεταφερθεῖ σὲ ἀγροτικὰ περιβάλλοντα, δημιουργώντας ὑβρίδια. Ἡ μὶα εἶναι ἡ "ὑπερανάπτυξη ὑπεράνω ὅλων" μὲ ὅποιο περιβαλλοντικὸ κόστος καὶ ἡ ἄλλη ὑπερασπίζεται τὴν περιβαλλοντικὴ ἀρμονία καὶ εὐγένεια σὲ συνδυασμὸ μὲ τὴν ἀνάδειξη τοῦ ἄγνωστου ἐν πολλοῖς ἀκόμα (ἤ καὶ παραχωμένου) αρχαιολογικοῦ πλούτου καὶ τῆς ἱστορὶας της. Ὁ Ἀνατολικὸς Τομὲας ἀπὸ τὸ πρῶτο φύλλο του εὐθὺς ἐξ ἀρχῆς εἶχε ταχθεῖ μὲ τὴν ἀρμονὶα καὶ τὴν ἱστορία. Συνεχίζουμε ἀταλάντευτα.